Bijna voorbij......

Hier nog een laatste berichtje van ons vanuit Canada. Gisteren was nog een aardig drukke dag om tussen de buien door de camper schoon te krijgen. Ze zouden hem schoner terugkrijgen als dat wij hem kregen, want dat liet toen nogal te wensen over. Nog even geluncht en toen richting het hotel om onze bagage kwijt te kunnen. We konden de camper uiterlijk om 16.30 uur inleveren en hoewel we ruim op tijd richting hotel vertrokken waren presteerden we het toch om 16.20 uur daar pas te zijn. De computer was nog net niet uitgeschakeld. Misschien in ons voordeel want de hele uitcheck stelde op dat moment niets voor. Geen idee hoe dat op een ander tijdstip van de dag zou zijn. We waren in ieder geval opgelucht dat het nu afgehandeld was.

Ons hotel bleek in een Chinese wijk te liggen, dus ik vreesde gelijk voor mijn avondmaal! Als ik iets niet wil is in het buitenland iets van Chinees o.i.d. te eten. Maar gelukkig was daar Earl's Restaurant. Daar hebben we weer heerlijk een flinke steak gegeten.

Onze vlucht is vervroegd naar 18.05 uur vertrektijd. Daar zijn we wel blij mee, eerst was het 20.30 uur. We worden om 14.00 uur weggebracht en dan wordt het weer een lange zit.

Wij hebben een fantastische reis gehad en vonden het erg leuk om dit een beetje met jullie te delen. Het kostte soms wel even wat tijd, maar de jongens hebben hier later hopelijk ook nog veel aan. We merken zelf nu al dat we sommige dingen alweer vergeten zijn en dan kunnen we zo de grote lijn even teruglezen.

Nog even de statistieken:

31 dagen

1830 foto's

4777 kilometer

1137 liter benzine, dus gemiddeld verbruik is 1 : 4,2

Wildlife gezien: beer, coyote, elk, squirel, moos, wasbeer, gray jay, gray whales, humpback whales

Tot gauw, liefs van,

Jan, Shirley, Mike & Tymo.

Suspension Bridge en Stanley Park

De zon schijnt! We hebben weer geluk. Eerst ons servies aangevuld en 2 schroevendraaiers gekocht (lees onderaan het verslag waar dat nu weer voor nodig was).

We gaan eerst naar de Capilano Suspension Bridge. Deze brug bestaat al sinds 1889 en hangt op 70 meter hoogte boven de Capalino Canyon in een stukje regenwoud. De brug is ca 140 meter lang. Dit was erg leuk en indrukwekkend. De brug zwabbert aan alle kanten. Hij hangt aan stalen draden. Omdat er zoveel mensen heen en weer gaan wiebelt ie zo erg. Tymo kon zichzelf moeilijk staande houden en gaf spontaan een handje (dat doet hij normaal dus alleen onder protest). Hij gaf ook een kreet van 'he he' toen we aan de overkant waren. Aan de overkant is er een heel bruggenwerk aangelegd tussen de bomen die je door het regenwoud leiden. Superleuk om te doen. Ook heel knap hoe dit allemaal is aangelegd, want je kan er niet met een hoogwerker komen. De berghelling is redelijk steil en je gaat van hoog naar laag.

's Middags zijn we naar Stanley Park geweest. Wat is dat groot zeg. Hier kun je echt van alles doen. We hebben het park deels te voet en deels met de camper gezien. Uiteraard gestopt bij de bekende totem palen. We wilden ook nog met een treintje mee, maar die was voor het winterseizoen gesloten. Terplekke kwamen we nog wel een wasbeertje tegen, die bleken daar veel te zitten. Hij zat zo van zijn gevonden koek te smullen dat hij het prima vond dat we dichtbij kwamen. Ik stond op 1 meter afstand. Heb ook een stukje gefilmd.

En dan de schroevendraaiers. Ongeveer 2 weken geleden zag ik een deukje in de deur van de camper. We vermoeden dat deze deuk er al in zat toen we hem meekregen, maar ja toen hebben we het over het hoofd gezien. Flink balen want je bent hoe dan ook de pineut omdat dit niet staat aangemerkt op het formulier wat we getekend hebben. Mijn handy-man heeft de deur vanavond open gemaakt en met enige moeite de deuk naar buiten weten de duwen. Pfff wat zijn we opgelucht, want je weet gewoon niet of ze het zullen zien ja/nee. Wij zagen het pas na 2 weken, maar ja. Ik was in ieder geval weer beretrots op mijn ventje. Hij kan ook alles he?

Morgen moeten we de camper van binnen en van buiten schoonmaken, spullen inpakken en om 16.00 uur inleveren. Gisteren hebben we via internet een hotel geboekt, dus we zijn erg benieuwd waar we terecht komen.

We hopen dat we vrijdag nog even iets kunnen gaan doen en om 20.20 uur vliegen we terug naar Nederland. Voor ons gevoel zijn we maanden weggeweest maar het is nooit lang genoeg he?

Vanuit het hotel zullen we ons laatste verslag doen en dan daarna weer live vanuit Schiedam!

Vancouver by rain

Het regent pijpenstelen. Echt niet normaal. Er valt gelijk voor een hele week. Wat gaan we doen? De plannen die we hadden zijn allemaal in de buitenlucht, dus dat is geen succes. Als we dit weer in Nederland zouden hebben, dan kies je beslist voor binnenblijven, maar we gingen toch op pad. We gingen naar Harbour Centre. We hadden gelezen dat daar ook een ondergronds winkelcentrum in zat. Met een camper door Vancouver stad rijden is te doen. Maar een parkeerplaats zoeken is toch iets lastiger. Eindelijk hadden we een parkeerterrein gevonden waar we de camper kwijt konden. Stukje lopen in de stromende regen. Het was eigenlijk gekkenwerk. Tymo lag helemaal ingepakt in de buggy; zijn benen bedekt met een vuilniszak (zo blij dat we de buggy alsnog zijn gaan halen). Onderweg vond iemand ons blijkbaar zo zielig, dat we spontaan een paraplu kregen. Ha, nu hadden we er 2. De plassen kon je inmiddels niet meer vermijden. Het was een kunst om nu de auto's te vermijden die met een noodgang door de plassen reden. Dat is gelukt! Maar onze broeken waren inmiddels tot de knie wel drijfnat geworden. Leuk hoor, Vancouver by rain. Ik, oriëntatievermogen 0,0, heb ons vervolgens ook nog eens de verkeerde kant op laten lopen zodat we de plaats van bestemming echt niet meer te voet wilden bereiken. We doken het metrostation in. Op zich is Vancouver, net als alle andere steden hier en in Amerika, ingedeeld in blokken. Eigenlijk heel makkelijk, maar ja de 1^e oriëntatie is wel even cruciaal. Later die middag liepen we met gemak de kant op die we wilden.

Harbour Centre viel, qua winkels, erg tegen. Daar waren we snel klaar mee. Waar het ons voornamelijk om ging was het uitzicht wat je had boven op het gebouw. Het gebouw heeft enigszins iets weg van de Euromast, maar dat een stuk groter. De lift die aan de buitenkant van het gebouw zit, brengt je in no time naar boven. Inmiddels was de regen gestopt en brak zelfs hier en daar de zon door. We hadden een prachtig uitzicht over de stad.

Verder hebben we door Vancouver centrum gelopen en de grotere winkelstraten bezocht. Ik werd persoonlijk beroerd van alle etensluchten die je hoe dan ook moet opsnuiven. En dat zijn dan ook nog eens allemaal verschillende luchten door elkaar.

Na ettelijke kilometers te hebben afgelegd zijn we vermoeid teruggegaan naar het parkeerterrein. He lekker naar de camping en dan relaxen. Dat werd wreed verstoord want bij het uitrijden van het parkeerterrein was een dusdanig drempeltje waardoor onze volledige camper heen en weer slingerde en vervolgens ons 'porcelein' uit de kastjes smeet. We konden scherven gaan rapen. Ach ach, wat balen zeg. Het is niet de eerste keer, maar wel met de meeste schade.... We moeten dus nog even naar de plaatselijke Blokker om het servies weer compleet te maken.

Morgen staat Stanley Park op het programma, daar hebben we veel zin in. Hopelijk iets minder regen, maar de voorspellingen zijn niet al te best voor de rest van de week.

Terug naar Vancouver

We hebben weer zitten rekenen met de tijd die we nog over hebben en wat we nog willen doen. Eigenlijk behoorde Victoria daar ook bij. Maar dat betekende ook weer een extra overnachting op Vancouver Island en dus 1 dag minder in Vancouver. En nog veel meer kilometers. We zitten al 1500 km boven hetgeen we vooraf betaald hebben. Niet dat we het daarvan af laten hangen hoor. Maar bij het nemen van een beslissing laat je dit toch meewegen. Victoria doen we niet.

We zijn dus weer teruggereden naar Nanaimo om daar de overtocht te maken naar Vancouver. Er is maar 1 weg, dus je rijdt precies dezelfde route. Toch ziet het er weer anders uit vanaf de andere kant. En jawel hoor, iets wat we niet meer hadden verwacht: We hebben een zwarte beer gezien!! Helaas te laat voor ook een foto want hij stak de weg over en verdween in de bossen. Maar het was toch heel bijzonder, we hadden allebei het idee dat hij ons recht in de ogen aankeek. Voor jullie lijkt het misschien heel gewoon, je ziet ook beren in een dierentuin. Maar om hier een beer in het wild te zien is toch echt anders. Wij waren erg blij met deze traktatie. We hadden het niet meer verwacht.

We hadden de boot van 15.00 uur. Wederom 2,5 uur moeten wachten. Toen we weer op het vaste land waren, zijn we direct naar de camping gereden. Het is nl. een favoriete camping omdat deze het dichtste bij Downtown Vancouver ligt. Gelukkig was er nog plek. Hier blijven we de laatste 3 nachten.

Whale watching

Eerst besloten we nog snel even een dagje bij te boeken op deze camping. Even relaxen, van het zonnetje genieten en van het strand.

Spannend! Nu gingen we walvissen spotten! Tenminste dat hoopten we. De jongens keken er ook helemaal naar uit. We waren heel blij dat de wind was gaan liggen want gisteren was het vrij onstuimig op zee (pretty nasty), vertelde onze kapitein Tim. We zaten met totaal 6 personen op deze boot waar er normaal gesproken 12 op kunnen. Dus alle ruimte om te spotten en foto's te maken. Tim vertelde ook dat je achterin het minst last zou hebben van de golven. Dus wij gingen achterin zitten met de kinderen. Mike & Tymo vonden het geweld waarmee de boot steeds over de golven ging fantastisch. Mike zijn woorden waren: 'Helemaal te gek, cool, gaaf mam!' Maar mams vond het helemaal niet te gek, cool, gaaf. Mams was kotsmisselijk. Jan zag het en zette de achterdeur voor me open. Beetje frisse lucht. Ik deed erg mijn best om mijn ontbijtje op zijn plek te houden. Jan had nergens last van. Dus Jan en ik van plaats verwisselen zodat ik vooruit kon kijken. Toen het met mij iets beter ging, zag ik tot mijn schrik dat Jan inmiddels ook groen en geel zag. Ach jee, straks hangen wij over de reling, geen walvis gezien.........

Op het moment dat je dan gewezen wordt op de walvissen, vergeet je even je misselijkheid en doe je vreselijk je best om ze op foto te krijgen. De boot gaat vreselijk heen en weer want de golven zijn nog steeds enorm. Hier en daar hebben we ook een klein stukje van de walvissen in beeld weten te brengen. Uiteindelijk kozen we ervoor om vooral te kijken en niet meer te fotograferen want anders zie je nog niets. We bleken veel geluk te hebben want naast de gewone walvis, zagen we ook nog Humpback whales. Zo gaaf om die joekels te zien, vooral als ze ook hun staart nog helemaal boven water laten zien. Mike en Tymo waren totaal gefascineerd erdoor. Mike wil morgen weer, zei hij. Verder hebben we nog zee otters en zeeleeuwen gezien. We vonden het geweldig.

Totaal heeft de vaartocht 2,5 uur geduurd. De terugweg zijn we helemaal voorin gaan zitten zodat we goed vooruit konden blijven kijken. We zijn zo ontzettend blij dat Mike & Tymo nergens last van hadden. Nog blijer waren we dat we gewoon konden relaxen op de camping. We moesten er niet aan denken nu nog te moeten gaan rijden. Tot de avond hebben we niets meer gegeten. Nu ik dit verslag zit te maken zit ik nog te deinen.

Oja, toen we terugliepen naar de camper stond naast ons een auto geparkeerd met een hond achterin. Hij zag er treurig uit en stond pal in de zon. Het raampje stond maar een heel klein stukje open. Toen we die ochtend parkeerden stond de auto er ook al, dus die hond zat al een hele ochtend in die auto. Zo zielig. En omdat we geparkeerd stonden tegenover het politiebureau is Jan daar naartoe gelopen om dit te melden. Ze zouden er werk van maken. Dan ben je toch geen hondenliefhebber?

Morgen gaan we weer naar het vaste land om Vancouver te bekijken.

Tofino

Vandaag naar Tofino gereden. Dat ligt halverwege Vancouver Island. We waren aangenaam verrast dat Vancouver Island ook een berglandschap heeft. In kilometers valt het mee wat we moesten rijden, maar de weg was zeer kronkelig, dus veel bochtenwerk. Wel weer een prachtige route door het MacMillan Provincial Park.

Onderweg zijn we gestopt bij de Cathedral Grove. Dit is één van de laatste restanten van het oerbos dat vroeger het hele eiland bedekte. Hier staan bomen die wel 800 jaar oud zijn, ca 75 meter lang en sommige zelfs 3 meter in doorsnee! Je weet niet wat je ziet. Door een storm ruim 10 jaar geleden zijn veel oude bomen omgevallen en men heeft eigenlijk alles laten liggen hebben we het idee. Hier gaat de natuur volledig zijn gang. Heel indrukwekkend allemaal. Hier en daar is een gedeelte van een boomstam weggezaagd om het wandelpad in stand te houden. Op de parkeerplaats vonden we nog een hele dikke portomonee van iemand en we wisten eigenlijk niet wat we ermee aan moesten. Lokale politie? Waar zit dat wel niet helemaal? Terugleggen? Tja...dalijk neemt iemand anders hem zelf mee. Ook geen optie dus. Briefje onder de mogelijke auto van de eigenaar? Dilemma, dilemma! Toch maar even spitten in de berg pasjes die deze man had. Niets herkenbaars, behalve dat hij David heette. En toen ineens herkende Jan de man op de foto van zijn rijbewijs. Helaas geen vindersloon, wel een blije meneer.

Aangekomen in Tofino konden we kiezen uit 3 campings. We hebben het vermoeden dat dit vergelijkbaar is met Saint Tropez. Dan gedragen we ons ook als zodanig, we nemen de mooiste camping. Crystel Cove Beach Resort. De prijs is het helemaal waard, want het is een prachtige camping, direct aan het strand. De mooiste camping waar we gestaan hebben. Strategisch plekje uitgezocht vlakbij het speeltuintje. Daarna de aanbieders afgegaan voor Whale Watching en Bear Watching. Dat bleek niet onverstandig om te doen want de prijzen variëren nogal. We wilden niet een al te grote boot want als je dan in het midden zit, zie je precies niets. Dan wil je het liefst je buurman overboord gooien om ook een walvisje te spotten en fotograferen.

Bij nummer 3 besloten we te boeken voor een Whale watch excursie. De beren excursie laten we voor wat het is. Blijkt dat je blij mag zijn als je 2 a 3 beren ziet. Nou dat geloven we dan wel. Het 'was not ment to be' zeg maar.

We gaan snel slapen, want we moeten vroeg op! Om 9.45 uur moeten we in de haven zijn.

Nanaimo

Wat een dag zeg. Hoewel we nog een week hebben, moesten we toch even bekijken wat we nog wilden en hoeveel tijd dat in beslag zou gaan nemen. We willen nog naar Vancouver Island en naar Vancouver. Eerst maar naar Vancouver Island. Dan weet je zeker dat je weer vroeg genoeg op het vaste land bent om terug te vliegen. Ook moeten we nog tijd vrijmaken om de camper schoon te maken en alles weer in te pakken. We hebben besloten om de camper 1 dag eerder in te leveren, dus op donderdag. Anders werd het vrijdag voor 11.00 uur en dan moeten we op het vliegveld wachten tot 's avonds 20.30 uur, want je zit anders met je bagage. Dat zien we niet zitten. Donderdagmiddag laat leveren we de camper in en nemen dan een hotel. Voordeel is dan dat je je bagage daar nog de hele dag achter kunt laten en wij de stad in kunnen gaan.

's Morgens besloot Jan eerst te bellen met Cruise Canada, want de auto zat tegen een beurt aan. Denk maar niet dat ze je daar van tevoren op wijzen, men verwacht gewoon dat je daar zelf op let. En ja hoor, we konden vandaag ook nog terecht voor een kleine beurt bij een garage in Whistler. En dan zijn we weer zo blij met de TomTom. Gelukkig was er tegenover de garage een koffietent want anders kon je geen kant op. Uiteindelijk reden we daar om 12.15 uur weg. De weg naar de ferry was wederom mooi. Tegen 14.00 uur waren we er en schrokken behoorlijk van de drukte, maar er was al geen weg meer terug. De dame bij de terminal hoopte dat we met de boot van 17.00 uur mee konden. Pffff 3 uur wachten, in de felle zon. Je kon je auto natuurlijk niet draaiende houden. En dat zijn dan hele lange uren. Dat hadden we weer goed uitgekiend om op vrijdag daar aan te komen.

Voor m'n gevoel had het een dag geduurd, maar om 16.00 uur konden we toch al mee! Op de boot alvast folders verzameld van bedrijven die Whale watch excursies aanbieden. Dat willen we nl. gaan doen in Tofino. De overtocht duurde 2 uur en heeft nog wat mooie foto's opgeleverd.

Zojuist kregen we van Ben en Ron een foto ge-mms-ed dat ze het erg gezellig hebben op de brandersfeesten. Ze moesten ons het er nog even inwrijven dat we deze dit jaar moeten missen. Bedankt jongens, fijne vrienden zijn jullie. Volgend jaar halen we het dubbel en dwars in. Mam kun je dan oppassen? hihi

Whistler

Vroeg vertrokken, al om 9.00 uur. Dat hebben we nog niet eerder gered. Onze bestemming zou Whistler worden. De route daar naartoe was weer super mooi, weer een totaal ander landschap. Een ruig, maar groen landschap en het was veel stuurwerk voor Jan. Veel bochten, stijgen en dalen. Onderweg nog een White-tailed Deer gespot en een bepaald soort vogel, een Gray Jay. Dit waren toch tamme vogeltjes, ze aten bijna uit de handen van Mike & Tymo. Ook kwamen we nog langs een rivier waarin meer forellen (althans dat denken we) zaten dan water. Stinken daar.....niet normaal. Er zaten ook heel wat dode vissen in het water, vandaar die lucht.

We waren al vroeg in Whistler en hebben gelijk de camping gereserveerd. Een prijzige camping dit keer. Ook dat verschilt als dag en nacht. Soms denk je, dit zal wel een dure camping zijn en dan valt het heel erg mee. De prijzen variëren van 20 dollar tot 55 dollar. In euro's is dat ca 13 tot 35 euro. Daarna lekker naar het centrum gegaan. Whistler is erg leuk, mooi en schoon. Je wordt hier in elke winkel ermee geconfronteerd dat de Olympische Spelen in 2010 in Canada (Vancouver en Whistler) gehouden worden. Daar gaan ze heel commercieel mee om. Je kunt zelfs al een soort tour boeken om de bobslee baan te bezichtigen. En dat is niet goedkoop en we denken dat het tegenvalt, dus doen we dat ook niet.

Wat heel frustrerend was is dat we eigenlijk lekker een biertje op een terrasje wilde drinken. Het is wederom mooi weer, maar ja, we kunnen moeilijk de kinderen even aan een boom vastbinden. Dat was balen hoor. We moesten echt zoeken naar een terrasje waar we alleen koffie konden drinken, die zijn er niet zoveel. Dus maar kwijlen naar al die mensen die wel lekker zo'n witte kraag naar binnen slurpten.......Wel even langs de liquor store gegaan om zelf bier te kopen. Ook nog een paar nieuwe crocs gescoord voor Tymo want die zijn duidelijk goedkoper dan in Nederland. En als verrassing mocht mams een paar crocs sandalen gratis uitzoeken. Ik heb hele leuke met een hak genomen. Ik was totaal verbaasd van deze actie want die sandalen waren normaal gesproken 55 dollar! Soms kan ik als een kind zo blij zijn..........

Zo dat was het weer even, nu nog geen idee wat we morgen gaan doen.

Tot snel.

PS Snelle internetverbinding vanavond, dus we gaan snel nog wat filmpjes uploaden. Dit loopt nl. vaak vast.